ได้ยินเสียงเล่าขานถึงพระพิมพ์หน้าฤาษี พิมพ์ใหญ่พิเศษ ซึ่งเป็นพระหาชมยากและไม่ได้เห็นกันนานมากแล้ว พระจะมีขนาดใหญ่กว่าพระหน้าฤาษีพิมพ์ใหญ่ที่เล่นกันเป็นมาตรฐานในเวลานี้ถึง ๓ เท่า พระพิมพ์นี้ขึ้นที่วัดสะแก (ปัจจุบันเป็นโรงเรียนวัดตองปุ) ซึ่งเป็นวัดของชาวมอญในอดีตที่อพยพมาในสมัยกรุงศรีอยุธยา เซียนพระรุ่นสมัยโบราณเรียกพระพิมพ์นี้ว่า อู่ทองถ้ำชา เมื่อได้พบพระพิมพ์นี้ครั้งแรก รู้สึกสงสัยเพราะเห็นเป็นพระเนื้อดิน ไม่ใช่เนื้อชินแก่ตะกั่ว หรือเนื้อตะกั่วแบบชื่อพระพิมพ์ตามที่นักเลงพระรุ่นนั้นเรียกขานกัน เมื่อสืบถามถึงข้อสงสัยก็หาคำตอบที่ชัดเจนได้ยาก เพราะนักเลงพระที่เรียกขานกันเวลานั้น ก็ล้มหายตายจากกันไปหมดแล้ว เหลือแต่ลูกหลานก็อายุไม่ใช่น้อย ๆ กันแล้ว ข้อสันนิษฐานที่คิดว่าใกล้เคียงมากที่สุดก็คือ พระพิมพ์นี้จะลงรักไว้เกือบทุกองค์ เมื่อมองด้วยตาเปล่าในระยะห่าง จะมองเป็นผิวสีดำอมเทา คล้าย ๆ ผิวตะกั่วเก่า ๆ อาจเรียกขานกันตามความรู้สึกของสายตาที่มองผิวคล้ายตะกั่วเก่าหรือตะกั่วถ้ำชานั่นเอง วัดสะแกปัจจุบันไม่เหลือซากโบราณสถานให้เห็น ส่วนหนึ่งกลายเป็นโรงเรียนวัดตองปุ อีกส่วนจมหายไปในแม่น้ำ เป็นวัดที่มีพระพิมพ์ที่น่าสนใจขึ้นอยู่หลายพิมพ์ เป็นต้นว่าพระอู่ทองแบบวัดพระงามและวัดสะแกโคราช พระหน้าฤาษีพิมพ์ต่าง ๆ พระหลวงพ่อโต ข้อมูลของวัดนี้หากทราบรายละเอียดเพิ่มเติมจะนำมาลงไว้อีกครั้งครับ ขอบคุณข้อมูลดีๆครับ