*** น้ำมัน ว่านเคลือเขาหลง รักซ้อนรัก *** สาวหลง ผัวหลง เมียหลง หนุ่มหลง คนหลง หลวงพ่อชู วัดทัพชุมพล จ.นครสวรรค์

มีกลิ่นหอมมากๆ ใช้แทนน้ำหอมได้

เถาวัลย์หลงคือ ไม้ชนิดหนึ่งที่อยู่ในป่าลึก มีเทวดารักษา ผู้มีวิชาอาคมถึงจะไปขอตัดเอามาได้ ชื่อเถาวัลย์หลงเพราะว่า ไม้ชนิดนี้ ถ้าคนหรือสัตว์เผลอไปข้ามก็จะหลงป่าหาทางออกไม่ได้ แม้แต่นกที่บินผ่านต้นก็จะหลงอยู่ที่ต้นไม้แถวนั้นไปไหนไม่ได้ จนตกลงมาตาย อยู่บริเวณนั้น
แต่เท่าที่ทราบจากคนที่เคยหลงป่าเล่ามา แม้ชำนาญป่าแค่ไหนก็ตาม, พรานป่าเข้าออกป่ามาตั้งแต่เด็กจนแก่ถ้าเผลอไปข้ามเมื่อไหร่ก็ต้องหลงทุกราย เมื่อข้ามเครือเถาหลงแล้วจะมึนงงหาทางออกจากป่าแห่งนั้นไม่ได้ จะต้องมีคนมาเห็นมาทักหรือพูดคุยด้วยจึงจะรู้สึกตัว หรือเพื่อนที่มาด้วยกันแต่เดินหาของป่าคนละจุดมาเจอเข้าจึงจะรู้ทางออก ถ้าไปคนเดียวก็ต้องรอจนกว่าคนทางบ้านจะตามหาเจอ

ก่อนใช้ให้ท่องคาถาตามนี้ นะโม 3 จบ
....โอมละลวยมหาละลวย ชายเห็นชายงวย หญิงเห็นหญิงหลง(ถ้าผู้หญิงใช้เป็นเสน่ห์ต่อเพศตรงข้ามให้เปลี่ยนคำว่าหญิงเห็นหญิงหลงเป็นชายเห็นชายหลง ถ้า เห็นหน้ากูให้งวยงงจงใจรัก จะภะกะสะภะคินี กูจะคิดถึงสาวทั้งหลายก็มายินดี จงมาช่วยกูอยู่พร้อมหน้า ภะคินี กูจะคิดถึงสาวทั้งหลายก็มายินดี จงมาช่วยกูอยู่พร้อมหน้า จะภะกะสะ ทั้งฝูงชนก็มาพะวักพะวงหลงรักใคร่ กูจะมารำลึกถึงเจ้าไท้ ก็มาลืมสวาทรัก จะภะกะสะ กูจะคิดถึงสาวแท้ ก็มาลืมทั้งแม่ทั้งพ่อ จะภะกะสะ พะวักภวังค์ให้จิตคุ้มครั่งตะลึงหลง จะภะกะสะโอม พระพายเจ้าเอ๋ย เจ้าจงมาชักนำ (เอ่ยชื่อผู้ที่เราปรารถนา) มาจะภะกะสะ มหาละลวยงวยงง จงใจรักแห่งกู จะภะกะสะ ช้างในป่าหลงรักกูก็มาลืมดง จะภะกะสะ ผมอยู่บนหัวก็มาลืมเกล้า จะภะกะสะข้าวอยู่ในคอก็มาลืมกลืน อะอึกสะอื้นมาหากู จะภะกะสะ คิดถึงกูอยู่มิได้ อาคัจฉายะ อาคัจฉาหิ อาคัจฉาหิ อาคัจฉายะ นะโมพุทธายะ นะมะพะทะ