ตระกรุดช้างผสมโขลงรุ่นแรกนี้ หลวงพ่อเอิบได้นำ น้ำมันจากพรายช้างซึ่งท่านได้มาจาก หลวงปู่นะ วัดหนองบัว จ.ชัยนาท นำมาเป็นมวลสารและมวลอื่น ๆ ในตระกรุดอีกมาก

หลวงพ่อเอิบองค์นี้ สมัยยังไม่บวช ก็ขลังไม่ใช่เล่น ชาวบ้านไปทำนา โดนผีตายโหงเข้า กี่หมอ กี่หลวงพ่อก็ไล่ไม่ออก ท่านขอลองบ้าง โดยหยิบรองเท้าแตะของตัวเองมาข้างหนึ่ง เสกคาถาเป่าไปที่รองเท้าแตะแล้วเดินไปตบหน้าคนโดนผีเข้าซึ่งแก่คราวลุง ไล่ผีออกทันที จนได้ฉายาว่า หมอผีรองเท้าแตะ เมื่อบวชแล้วไปเป็นศิษย์หลวงพ่อพรหม วัดช่องแค อยู่นาน แถมได้วิชาสายหลวงพ่อรุ่ง วัดหนองสีนวลจากหลวงพ่อโอด จันเสนด้วย เพราะวัดอยู่ใกล้กับหลวงพ่อพรหม เรียกว่าพระดีที่ไหน ไปเรียนมาหมด จนหลวงพ่อนะ วัดหนองบัว ต้องเตือนว่า เรียนอะไรหนักหนา แค่นี้ก็เกินพอแล้ว แม้หลวงพ่อสมควร วัดถือน้ำ ยังชมว่า ท่านเอิบนี่วิชาขลังไม่เบา กินกันไม่ลงเลย ท่านไปเป็นศิษย์หลวงพ่อผินะ มานาน ได้วิชาสำคัญไปหมด เพราะตอนนั้นหลวงพ่อยังไม่ดังมากเพิ่งมาดังเมื่อมรณภาพแล้ว

เป็นศิษย์ที่หลวงพ่อผินะฝากฝังวิชาหัวชะมดเอาไว้ให้ หลวงพ่อเอิบ ยังจำได้ดี วันแรกที่เหยียบเข้าไป วัดพระสนมลาว เพื่อขอเรียนวิชาสุดยอดของหลวงพ่อผินะ หลวงพ่อถามว่า จะเอาวิชาสุดยอดของพ่อเลยหรือ จะเอาแน่หรือลูก เมื่อตอบว่า

ผมอยากเรียนเพื่อเอาไว้สร้างวัดครับ หลวงพ่อผินะพูดว่า "พ่ออยู่ที่นี่มานาน ยังไม่เคยมีใครเขาอยากมาเป็นศิษย์เลย เขาบอกว่า เป็นพระแปลก ไม่เหมือนชาวบ้านเขา ชอบดูศพ ชอบดมศพ ถ้าอยากจะเรียนจริง ๆ ต้องเป็นพระแปลกเหมือนพ่อนะ ขณะนั้น เป็นเวลาเพลพอดี

มีพระจัดภัตตาหารถวายหลวงพ่อผินะ ท่านก็นั่งฉันของท่านองค์เดียว ไม่เรียกหลวงพ่อเอิบให้ร่วมฉันด้วย หลวงพ่อเอิบก็ไม่ได้คิดอะไร หลวงพ่อผินะฉันข้าวแปลกมาก คือท่านจะเอาข้าวเปล่า อาหารคาว อาหารหวาน ขนมหวาน น้ำเปล่า น้ำแข็ง เทรวมกันในบาตร เห็นแล้วก็หมดอร่อย ท่านฉันได้ไม่ถึง ๑๐ คำก็อิ่ม แล้วท่านก็ใช้มือเปล่าคนลงไปในบาตรใบนั้น พร้อมทำปากขมุบขมิบ คล้ายเสกคาถา ตอนแรก หลวงพ่อเอิบคิดว่า ท่านจะเอาไปเทให้นก ให้หมากินเป็นทาน แต่พอท่านคนเสร็จ ท่านกลับเรียกให้หลวงพ่อเอิบเข้าไปหาใกล้ ๆ แล้วยื่นบาตรอาหารใบนั้นให้พร้อมกับบอกว่า "อาหารทิพย์ กินซะ กินแล้ว จะรู้อะไรอีกเยอะ จะเข้าใจอะไรอีกมาก ถ้ารู้หมด กินหมดก็ขลังเหมือนหลวงพ่อ"

หลวงพ่อเอิบก็รับมาฉันทั้งบาตร ฉันโดยใช้มือเปล่า ไม่ใช้ช้อน
หลวงพ่อผินะชอบใจใหญ่ ท่านเล่าว่า
เห็นเป็นอาหารรวมกันเหมือนที่เขาเอาไปเลี้ยงสัตว์ ไม่น่ากิน แต่พอกินเข้าไป กลับมีกลิ่นหอม มีรสชาติอร่อยอย่างประหลาด คล้ายอาหารที่เขาปรุงอย่างดี จึงฉันเสียหมดทั้งบาตร และกลับรู้ว่า หลวงพ่อผินะเมตตาท่าน รับท่านเป็นศิษย์แล้ว เพราะสอนอสุภะกรรมฐานให้ท่านแล้ว นับ แต่นั้นมา ท่านก็กลายเป็นศิษย์เรียนวิชากับหลวงพ่อผินะมาโดยตลอดค่ะ......

หลวงพ่อเอิบ ท่านมีศักดิ์เป็นหลานชายแท้ ๆ ของหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพธิ์ ได้ตำราเก่าที่หลวงพ่อเดิมเล่าเรียนมา เป็นของตกทอดประจำตระกูล ฝากตัวเป็นศิษย์หลวงพ่อพรหม วัดช่องแค ได้วิชามาพอควร หลวงพ่อพรหมดุ ท่านก็ยิ้ม หลวงพ่อพรหมจะให้ทำอะไร ท่านทำให้ทุกอย่าง จึงได้วิชามาอย่างเต็มที่ หลวงพ่อเอิบสร้างของขลัง ได้ขลังสุดๆ เพราะเรียนรู้หัวใจมาหมด ของจะดี ของจะขลังอยู่ที่หัวใจ หลวงพ่อเอิบนี่แหละ สำเร็จหัวใจอาถรรพ์ทั้ง ๑๐๘ ดวง